Beynini düşünmeye zorluyorsan,
Gözlerin ağlasın istiyorsan,
Ama hiçbir şey yapamıyorsan
Anla ki
Artık sevmiyorsun.
Gecelerin kupkuruysa dudakların gibi,
Gözlerin uykuyla çabucak kucaklaşıyorsa,
Hayallerin bitmişse sevda üzerine kurduğun,
Anla ki
Artık sevmiyorsun.
Yüzün her zaman ki gibi gülüyorsa,
Beni gördüğün zaman normal atıyorsa kalbin,
Sana verilen karanfil solmuşsa vazonda,
Anla ki
Artık sevmiyorsun.
Boynun, yükünden kurtulduysa,
Çürüdüyse zinciri, anılar taşıyan kolyenin,
Bir köşeye atıldıysa eğer
Anla ki
Artık sevmiyorsun.
Gözlerimle karşılaştığın zaman
İçinde bir his kıpırdamıyorsa,
Uzanmayı arzulamıyorsa ellerin ellerime,
Anla ki
Artık sevmiyorsun.
Sana öldüğümü söylediklerinde
Hatıralar canlanmıyorsa beyninde,
'Beni ne çok sevmişti' diyemiyorsan eğer,
Anla ki
Artık sevmiyorsun.
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!