Artık kalemim sevgiyi yazacak dostlarım,
Dipsiz kuyulara, çıkmaz sokaklara uğramayacak yollarım,
Çöllerin kızgın kumullarında yanmayacak ciğerim,
Vahalara düşecek artık tüm yollarım.
Denizin dibinden toplayacağım umudu,
umutsuz kalmayacak artık yüreğim,
dağın yamaçlarından uçuracağım paraşütümü,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
