artık
sensizliğime üzülmüyorum da,
bensiz kalışlarının,
hüznü var ya gözlerinde;
işte en çok bu koyuyor adama...
ne garip bir duygudur bilir misin?
şimdi düşünüyorum da,
ne çok haksızlık yapmışım sana...
hani hep kendime yanmışım,
yaşamadıklarıma ağlamışım,
yoktun ya bende, bunun açtığı
yaraları sarmaya çalışmışım...
peki ya senin yaşayamadıkların,
sen de bana yanmadın mı,
bensiz kalmadın mı,
yıllarca benim gibi ağlamadın mı?
sanki bir bana mı aitti bu acılar?
haklısın, halini hatırını sormamışım...
farkındayım, kendime ağlarken,
seni unutmuş yok saymışım...
hep senden çalmışım
ve seni nasıl yaralamışım...
Kayıt Tarihi : 14.7.2019 12:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!