Karanlık kaldı dünyam köhne ve sessiz,
Örümcekler ağ örmüş, duvarda ilbiz,
Gölge hareket etmiyor, artık sensiz,
Yokluk oldu dünyam, ev bensiz, ben sensiz.
Yapraklar kımıldamaz, ağaçlar renksiz,
Karaya vurmuş balıklar, küskün deniz,
Rüzgarlar serin esmiyor, artık sensiz,
Batar oldu dünyam, ev bensiz, ben sensiz.
Dermani dermansız, kuşlar kaldı evsiz,
Isıtmaz güneş, gözümde ışık fersiz,
Parlak doğmuyor gün, ruhum artık sensiz,
Yıkıldı bak dünyam, ev bensiz, ben sensiz.
Kayıt Tarihi : 2.12.2005 09:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Kaybal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/02/artik-sensiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!