Artık seni sevmiyorum

Artık seni sevmiyorum
Geceleri rüyaları sensizliğine bağlamıyorum
Yastığıma sarılırken hayallerimi ısıtmıyorum
Sabahları senin kokunla değil
Rüzgâr uğultusundaki yalnızlığımla uyanıyorum
Artık seni sevmiyorum
Aklımda sana dair
Seni anlatan hiç bir şey yok
Silindi güne merhaba derken yüreğime
Hatta kursağıma saplanan hatıralar
Artık seni sevmiyorum
Kim severse sevsin seni
Hüzünlerimi hasretlerimi ve
Özlemlerimi küstürdüm
Yoğun akşamlarda söylediğim şarkıları unuttum
Bahçemdeki sana benzettiğim çiçekleri
Önce soldurdum sonraları kopardım
Yüzümü bıraktığın acılarla güldürdüm
Dedim ya artık seni sevmiyorum
İncil’miş bir yürek en kazı
Birde kanayan bir yara bırakmıştın
Ömrüme denize düşen bir yonca gibi düşmüştün
Sensizliğinle çırpınıyordum
Yağan yağmur damlarınla seni seviyordum
Demiştim ya artık sevmiyorum seni diye
Sokak lambasının altında sensizliği üşüttüm
Akşamın soğuğunda yaktığım kibritlerimle
Yarınlarımı yaşanmışlıları tek tek yaktım
Ter revan içinde kalktığım penceresine yazdığım
Sensizliğin çığlıklarını temizledim
Hep senin üstüne okuduğum dualarımı değiştirdim
İsmini unutamazsımda gözlerinin rengini unuttum
Artık sevmiyorum seni
Şiirlerimi yırttım bir daha yazmaya yeminler ettim
Odamın her tarafına yağdığın eşyalarını ve anılarını
Çöp bidonlarına attım
Yalnızca sadece canım acıyor
Ve artık sen olmayınca
İnan ki içtiğim çay kursağımı yakıyor
Yıkılmamayı öğrendim sensiz kalınca
Bazen geceleri titriyor dudağımdaki uçlarım sözlerim
Sabret diyorum kendime
Bana kalıyor kırılmış ümitler ve bir tek de merhamet
Artık seni sevmiyorum
Üzülmüyor ağlamıyorum aksine gidişinle gülüyorum
Gökyüze yıldızların güneşin yanına ayrılın sızını salıyorum
Yüreğimdeki sensizliğe sevmiyorum diye son noktayı koyuyorum
.
Nokta