Artık Sendeyim Şiiri - Mekan Atac

"Pencerelerin manzarası değişti.
Hangi gece farklıydık." Dedim. "Gündüzlerin aksine. Geceleri herkes farklıdır." Dedi.

Sonra bir gece çöktü.
Gece bu kadar mı karanlıktı.
Ve ardından yalnızlık sardı.
Yalnızlık bu kadar mı sessizdi.

Suskunluğu doldurdu,
parçalarla dolu hayatımı.
Çığlık çığlığa susmak
bu kadar mı gürültülüydü.

Sesi, dağların ardından
seslenir gibiydi.
Sana dokunmak
bu kadarmı uzaktı.

Ve sustuk, yağmurun kanımızı
boğan ağlayışı altında.
Dirildik, kıpıltısız titreyen dudaklarımızda.
Tükendik her saniyesinde.

Sonra, adım adım öldük ayrılışının
her metre karesinde.
Yaşadıkmı, yüzümüze vura vura gerçekliğiyle bu hayatta.

Sonra döndüm, beni boğan sesimle.
"Merhaba yalnızlık, merhaba"
Bana sarıldı yine
"Artık sendeyim" dercesine...