Bir Mayıs sabahı sen diye doğdum
Sesini ilk o zaman duydum
Seni alıp kalbimin en orta yerine koydum
Ne çare!
Sen gittin, ben bittim.
Hani bensiz olamazdı,
Hani nefes bile alamazdın,
Hani bana sarıldığında dünya duracaktı..
Güneş en tepede olacaktı
Hepsi birden sustu!!!
Karanlığa büründü, toprağa gömüldü her şey!
İsmini susturuyorum artık içimde
Sen beni daha fazla öldürme diye
Açmıyorum artık pencereyi,
Kapatmıyorum artık gözlerimi
Bakmıyorum artık gökyüzüne
Her sabah aynı saatte doğmuyorsun artık yüzüme..
Her sabah aynı saatte dokunmuyorsun artık tenime..
Sabah esen ilk rüzgarı beklemiyorum artık..
Barış yok artık yaşadığım şehirde
Gün yok, gece yok, ışık yok,
Her şeyden geçtim
ARTIK SEN YOKSUN İÇİMDE!
Kayıt Tarihi : 23.5.2017 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beklerim seni...
senden sonra;
uykusuz ve hüzünlü geceler kaldı bana,
ve yalnız ve öksüz akşamlar……..
aramıyorsam eğer seni,
unuttuğumdan değil,
seni üzmek istemediğimdendir.
her gün gözyaşı döküyorsam eğer,
aczimden değil,sevgimden,hasretimdendir….
hüznüm her gün bir kat daha büyüyorsa eğer,
yokluğuna özlemimdendir….
gel bir de bana sor şu rezil akşamları,
yuvada anasını bekleyen kuşlar gibi,
gurbetten canını bekleyen canan gibi,
askerinin yolunu bekleyen ana gibi,
velhasıl bütün özlem ve hasretin
kanlı gözyaşı ile beklendiği vuslat gibi,
hem meraklı, hem telaşlı,hem hüzünlü,
işte hergün böyle beklerim seni….
Hüseyin Özcan
TÜM YORUMLAR (5)