Artık Sen Yoksun Şiiri - Hüseyin Celep

Her yerde sükûnet,
Yok sana davet.
Çemberleşince ihanet,
Yine dik yollar, bize düşer.
Yalnız, biz düşeriz yollara.
Sırtlanlar, tez kaybolur,
İhale unutulmuşlara.
Önde bir Kürşat,
Sırtımızda mavzer,
Bir ıslığımız duyulur,
Bir de “Çırpınırdı Karadeniz.”
Yığın yığın sefil sesler:
“Biz de, biz de sizdeniz.”
Gökte hilal üç olur,
Yıkılır azgın kaleler.
Ve zulmün ateşi söner.
Göğsünde yaran,
Gönlünde şehitler,
Ağlarken unutulursun.
Ve sırtlanlar geri gelir.
Artık sen yoksun, yoksun…

Hüseyin Celep
(Ankara - 2004)