Öyle çok şiir yazmam,
Beni buraya getirecek denli bir hüzün yaşamış olmam gerek
Bir bir eksilirken dostlarım, en azından Sen’im var derdim
Dost diye, sevgili diye, yoldaş diye
Şimdi dünyayı adımlarken adımlarına denk gelmekten çok korkuyorum
Mekanlar, Şehirler değil koca bir dünyada var izlerin
Ve ben o izlerini izler dururum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
İnsan sevince zehiri bal, acıyı tatlı bilir..
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta