Gözyaşımla büyüttüğüm sen çiçeklerini yoldum bugün
Gururumdan yaptığım yolları yıktım sol yanımla
Hezeyan vadilerinden dinginlik kıyılarına yoldum bugün
Adımlarımı yıkadım, yaralarımdan damlayan son kanımla...
Sînemin yanık kokularıdır bugünden bana kalan,
Sevdamın son nefeslerini dinledim bugün ben...
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
"Sevda", yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "kara sevda" diye tesmiye edilir.
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir tabir olup, mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan fedakar ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta