Artık sefası kalmadı ömrümün

Sefası kalmadı artık ömrümün
Solan güldü bir hevesti sevdiğim
Gözlerimde sessizce eridi gün
Önümü bir rüzgâr kesti sevdiğim.

En kalbi sevgim sana, hâla öyle
Mevsimler hazanmı bilmedim söyle!
Ve senden gelen kulağıma şöyle
Zemzem damlası bir sesti sevdiğim.

Meğer bağlamışım yürek bağıma
Turnalar konmuyor gönül dağıma
Seni beklediğim gül otağıma
Her selamın bir nefesti sevdiğim.

Aradan kaç yıl geçti, kaç sene?
Gözyaşlarım düştü kızıl gülşene
Yüreğimde beslediğim bahçene
Soğuk sam yelleri esti sevdiğim.