Öğlen yemek yerken, aklıma gelirdin
Bir lokma ekmeği, sensiz zor yutardım
Sen bana, yaşama arzusu verirdin
Gün boyu, ne pembe hayaller kurardım
Her akşam eve, koşaraktan gelirdim
İlk önce, gözünün içine bakardım
Ardından çiçeği, eline verirdim
Gece ne hevesle, yanına yatardım
Bu içim sızlardı, kıyamazdım gülüm
Beyaz tenine, hoyratça dokunmaya
Razı gelmezdi, deli divane gönlüm
Seni günlerce, uykusuz bırakmaya
Bir dirhem bile, şüphem yoktu çiçeğim
Bu aşkın, sonsuza dek süreceğinden
Bilsen ne kadar çok, emindim sevdiğim
Beni ömrünce, terk etmeyeceğinden
Aklımdan geçmedi, hiç düşünmüyordum
Sevda dolu aşkı, bitireceğini
Senden ilelebet, hiç beklemiyordum
Bana bir gün, kötülük edeceğini
Ben sana, sonsuz bir güven duyuyordum
Ben seni, seviyordum taparcasına
Seni kusursuz, ilahe biliyordum
Neden kaçıp gittin, evden kaçarcasına
Buna inanamıyorum, şaka gibi
Küçücük bir fırtına, savurdu bizi
İkimizde bir anda, boyladık dibi
Kutsal bildiğim aşkın, kalmadı izi
Yazık günah oldu, onca emeğime
Biçirmedin lanet, ektiğimi bana
Ateş düşürdün, zavallı yüreğime
Haram zıkkım olsun, ettiklerim sana
Senin yüzünden, kalmadı hiç inancım
Masal gibi, büyük aşk palavrasına
Kolay kolay geçmez, bu acılı sancım
İhtiyacım var benim, aşk molasına
Seven yüreğim, yangın yerine döndü
Hadi bırak nazı, gel desen de gelmem
Gönlümde sana olan, demli aşk söndü
Artık rüyalarda bile, seni öpmem
Kayıt Tarihi : 26.4.2022 16:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!