Bir zamanlar mutluyduk ikimizde,
Sevgimiz her gün büyürdü içimizde,
Anladım ki artık her şey değişmiş
Ne olur ‘ Bitanem ’ artık rol yapma.
Seviyorum derdin, mutlu ederdin
Canım, gülüm derdin deli ederdin
Sonunda kalbimi elime verdin
Ne olursun ‘ Canım ’ artık rol yapma.
Seni çok sevmekse günahım benim
Ateşlerde yansın bütün bedenim
Kalbim yansa bile ruhum ile severim
Yakışmıyor ‘ Aşkım ’ artık rol yapma.
Biliyorum sen, eski sen değilsin
Seni böyle yapanların boynu devrilsin
Tüm güzellikler yollarına serilsin
‘ Canımın içi ’ ama artık rol yapma.
Beni sevdiğine çok inanmıştım
Ömür boyu, hep sevecen sanmıştım
Gördüm ki; meğer ben aldanmışım
‘ Gonca gülüm ’ yeter artık rol yapma.
Bu sen değilsin tatlım, inanmıyorum
Mutluymuş görünsen de, hiç kanmıyorum
Artık, beni sevdiğini de sanmıyorum
Allah’ın aşkına, artık rol yapma.
Kayıt Tarihi : 23.10.2010 22:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/23/artik-rol-yapma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!