Beni mahfeden dünyaya
Artık rağbetim kalmadı
Ne deryaya ne hülyaya
Artık rağbetim kalmadı
Gözümde kalmadı bir şey
İstemem mutluluktan pay
Ne dağ ne taş nede bir köy
Artık rağbetim kalmadı
Sahte çıktı bütün sözler
Yoruldu artı bu dizler
Ne yeşil ne ela gözler
Artık rağbetim kalmadı
Hayaller hep düştü suya
Çile çektik doya doya
Ne güneşe ne de aya
Artık rağbetim kalmadı
Adımız çıktı deliye
Artık inmezki veliye
Ne diriye ne ölüye
Artık rağbetim kalmadı
13 / 2 / 1997
Mustafa Usta2Kayıt Tarihi : 8.1.2007 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fânî insanı nasıl doyursun fânî dünyâ
Dünyânın ötesinde dünyâlara hasretim.
TÜM YORUMLAR (1)