Artık özlemiyorum
Yıldızlar sönene kadar düşünmüyorum Gözlerimde aramaz oldu
Alıştım galiba ondandır bu içtenlik
Çekildim köşeme
Bardağına doldurduğum anılarımı yudumluyorum her yürek sızımda
Seni görmeye dayanamadığımdan çektim göz perdelerimi
Yalnızlığımla baş başayım artık
Oturuyoruz karşılıklı
Senden bahsediyorum bazen
Daha da yalnızlaştığımı hissediyorum
Sağa sola çırpınışlarım da anlamsızlaştı
Beni hiçbir zaman anlamadığındandır
Mantıklı düşünemez oldum
Mantığım kalbime ters düşüyor
Eskisi kadar sevecen yaklaşmıyorum insanlara Umut bağlamıyorum kimseye
Sana benzeyen insanlardan kaçtığım oluyor bazen
Sokaklar anlamını kaybetti senden sonra
Sokak lambaları da yüz çeviriyor
Onlar da bırakıp gidiyor beni
Ruhsuz bir adam oldum çıktım
Gecenin karanlığına sarıldım
Yıldızlarla örttüm üzerime
Malum geceleri soğuk olur
Sığınacak yürek bulamazsın
Gözlerimde yılların yorgunluğu
Ağır ağır adımlarken kaldırımda
Rüzgar fısıldar kulaklarıma
Bitti. Artık yalnızsın.
Abdulsamet Su
Kayıt Tarihi : 4.1.2020 12:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!