Bu birkaç hırçın kelime
Kaçamakların ardından
O kapkara dünyayı görmezden gelip
Gözlerini bembeyaz bir dünyaya kapamak
Aramak özgürlüğü tüm gizemiyle
Kahrolsun yok işte
Yine karabasan yine aynı son
Hep aynı nihayet
Ama hiç bitmedi ve bitmeyecek gibi
Yastığımı sana dayadım be dünya
Bunca insafsızlığın ardından,
Hep sen mi yükleyeceksin bel büken taşınmaz yükleri
Bu yorgunluğun ardından.
Ne umut ne hayal
Hiçbirini vermedin ki
Bu can neden yıkık hala
Söylesene.....
Gidişler dönüşsüz
Ama yine gidiş.
Yan artık
Ama hangisine
Kendine mi sanamı mı
Yoksa tüm dünyaya mı? ...
Bitsin diye yalvarırken yeni başlangıçlar
Hep biten ama yine başlayan
Bu sakin ama fırtınalı sessizlik nereye kadar.
Kayıt Tarihi : 18.4.2005 18:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)