Binerken son durağı belli olan aşkın
O, konforlu otobüsünde gitsen ne yazar
İki ray gibi, birleşip ayrılan bir yolun
Tam ortasında, kavuşmuş olsan ne yazar
Adına yazılan şiirden, ardına yazılan şiire,
Sevinçli mısralar, dönüverdi hüzne,
Bu gözün,göremediği yoruma,beğeniye
Bir çift güzel göz, mazhâr olsa ne yazar
Bir yandan bakışını, candan sandım
Çocuk oldum sanki şekerine kandım
İttiğin salıncaktan, düştüm de ağladım
Artık öpsen ne yazar öpmesen ne yazar
Can evime akıttıysan, ayrılık kezzabını,
Dağladıysan,tüm sevgi tomurcuklarını,
Korkma ,göz yaşım söndürür o yangını,
Sen bilsen ne yazar, bilmesen ne yazar
Çölde açan leylak, yandı kuma döküldü
Üstüne, yârin dilinden kezzap suyu döküldü
Ayrılığın sam yeli esti, hâr’ a döndürdü,
Sen külü, görsen ne yazar görmesen ne yazar
23.12..2017
Kayıt Tarihi : 24.12.2017 01:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!