Artık Ne Çıkar Ki Şiiri - Uğur Kurt

unuttuğun o deli dolu kara sevdan
gönlümü kazıyor paslı bir çivi ile
sitemli feryatlar yükseliyor canımdan
bir kalemde silip avunurken el ile

mahpusluk çekiyorum sensiz gecelerim
dokunamadığım ince ellerim parmaklık
karanlık gölgelerde oynaşan hayalim
saçlarımda arıyor şimdi bir tel aklık

kederim ile gün üstüne gün ekledim
gidip kör kuyulara attığından beri
beddua ah etmedim sadece diledim
senin yanın olsun diye kabrimin yeri

sen geçtin ben geçemem ela gözlerinden
sen seçerken bu elemli yolu ben asla
ellerini ellerimden çekip giderken
bulutlandı gözlerim kahır doldu yasla

çıkmayan sokaklarda yalnız koyan sensin
sönüp arkana bile bakmadan giden de
yarın doğacak güneşten eden de sensin
artık ne çıkar ki sevsen de sevmesen de