O kadar masum masum bakıyorsun
Bakışlarımdan bir anlam çıkaramıyorsun
Dilin dönmüyor bir türlü konuşamıyorsun
Canım sevgilim uykularında acep ne yapıyorsun
Sırtından tutup seni kaldırıyorum
Kafanı bir türlü,dik tutamıyorum
Çok uğraşmama rağmen laf alamıyorum
Ne oldu sevgilim bir türlü kokluyamıyorum
Yerimden,evimden çok ayrı kaldım
Bense oraları özlüyerek yattım
Hastahane odasında çoğukez ayaktaydım
Seni konuşturmak için,ayrıca meraktayım
02.01.2007
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 10.1.2008 16:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hastahane odasında 16.11.2007 den beri orda kalmamın verdiği sıkıntı ve özlemim
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/10/artik-konusamiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!