Kimse Göle Mayâ Çalmıyor Artık

Sıratı müstakem yolu yordamı
Olanlar da dipsiz suya dalmıyor
Ermek istediği vuslat, ordamı?
Susuz göle kimse maya çalmıyor

Balık gölde gezer, sinek havada
Ceylânlar yaylada manda ovada
Hainler indedir, kartal yuvada
Seni; varda bulan darda bulmuyor

Âlemi fenâdır dünyâ yalanı
O altın tavusu, güzel yılanı
Kandırıp cennete girmiş olanı
Kim der gökteki kandiller delmiyor

Sen seni arife sormasını bil
Ehli irfânların yormasını bil
Takva gölgesinde durmasını bil
Seccade sermekle kâmil olmuyor

İnkâr tezgâhında ÎSLÂM dokurken
İlm-ü Ledün hikmetinden okurken
Dâvûd Nebî makamında şakırken
Zikri dinlemeğe kuşlar gelmiyor

Ölümünü günde en az yirmi kez
İhlâsla tefekkür edesin çok kez
Tekkede velîye bağlamakla bez
Bu duâyı divân ka’le almıyor

Elestü bezminde Hak hitabında
İttibâ ederek dört kitâbında
Cenneti âlâ da afıtabında
Yalpalayan tahtı sedde kalmıyor

Sualin içinde cevabı vardır
İmândaki hırsın sevabı vardır
Beyinde; hayâlin bir babı vardır
Malâyani sözü idrak silmiyor

Alabora olsa bile îmânın
Batmadan menzile yeter inânın
Fitnesi fücûru âhir zamanın
Sıratı müstakim üzre salmıyor

Suyun üzerinden bu gemi gelir
Şuaralar ilm ü kelâmı bilir
Tefekkür edenin idrakin bulur
Birrdir teki ehli vahdet bölmüyor

Ehli irfan değil nefis aldanır
Şeytan iğvasını hakîkat sanır
İmân varsa elbet birgün uslanır
Tevbemi günâh kütüğü dilmiyor?

İSLÂMİ: nerede koyup giden de
Malda yalan mülkte yalan bedende
Yutacaktır ölüm denen düden de
Vakti merhun dolmayınca ölmüyor