Artık Kabul Ediyorum

Sen gittiğin günden beri elimde tutuyorum güneşi
Yokluğunda arıyorum kendimi ama bulamıyorum
Sayfalarca anlatmak istiyorum seni
Ama kağıt isyankar bakıyor bana
Kalem paramparça...
Bulduğum her boşlukta resmini çiziyorum senin
O resme her bakışımda daha da aşık oluyorum sana
Her neden bilmiyorum ama
Etraftaki herşey seni hatırlatıyor bana
Uyumaya çalışıyorum karanlığa
Keşkelerin geliyor aklıma
Rüyalarımda hayalini öpüyorum
Öpüşün geliyor aklıma...
Bu gözler sana her ağladığında gidişin geliyor aklıma
Ve ellerim titremeye başlıyor usulca
Sonra...öfkeleniyorum bensiz kalışına
Tutamayacağımı bildiğim sözler veriyorum
Boşver kendimi avutuyorum
Artık kabul ediyorum
Yokluğunla savaşamıyorum.