Yazın ortasın da
sonbaharı yaşıyorum
kurumuş yapraklar la
yarış ediyor yaşlarım
korkularım
nedenlerim,niçinlerim
ümitlerim
Acımasız bir kırbaç gibi
vuruyor kader yine kamcısını
hayellerime
çaresiz
ümitsiz
kederli halim ile
diz çöküyorum
istemesem de önünde
Senin eserin
senin marifetin
bu dermansız halim,
çırpınışlarım
var şimdi
kavruk yüreğim de
haykırışlarım var
aman vermeyen ömrüme
yakarışlarım var
ALLAHA
söküp alsın aşkını
ruhumdan
kurtulayım bu
zehirli acıdan diye
Sana dökülen yaşlarımın
hesabı nı ödeyemezsin
diz çöksende önüme
pişmanlık çukurundan
çıkamazsın
senin acımasız yüreğini
saçma sapan sözlerini
düşüncelerini
affettirecek
kelimeler
istesende bulamazsın
Bir mevsimlik bile değilmiş
bu aşk
bu sevgi
gerçek değilmiş demek ki
sende ki
değeri....
Kandırmışsın
hem kendini
hem de beni
acımadan yok ettin sen
hayellerimi
Çok yüceydin sen
benim gözüm de
aşkım
dert ortağım
yüreğimdeki,yüreğim
erkeğim
nasıl kirletebildin bunların hepsini
çok ta marifetliymişin
öğrendim tüm hünerlerini
Yazmak istemiyorum aslında sana
söküp atmak istiyorum sadece içimden
kalbimden
bedenimden
ruhumdan
yağmurlarda yıkanıp
kurtulmak istiyorum
senden kalan tüm izlerden
Hep sen susuyordun ya sevgili
kalbimi kanatırcasına susuyordun
sebebsiz
düşünmeden yüreğimdeki ezilmeleri
sadece susuyordun
nedensiz
Şimdi ben susuyorum sevgili
ecel gibi susuyorum
ve konuşmuyorum
haketmiyorsun sen
sana seslenişlerimi
bitanemlerimi
aşkım demelerimi
oysaki onlar
o kadar gerçektiki
sendeki ise
sadece oyunmuş
belli etti çok çabuk kendini
Hoşçakal demiyorum sana
susuyorum
elveda demiyorum gözlerine
konuşmuyorum
tıkadım kulaklarımı
kapadım gözlerimi
zincir vurdum dudaklarımın
kapısına
bundan öte
seni ne
duyarım
ne de boş laflarına kanarım
bakmam gözlerindeki
sahte sevgine,
ne de sana,,,
Yazıklar olsun demek için
bile konuşmam artık
ölüm gibi susuyorum
ecel olup aşkımı yüreğinden
alıyorum
yağmur olup gözbebeklerine
pişmanlık yaşlarını
bırakıyorum
rüzgar olup
saçmalıklarını
duvardan duvara vuruyorum
parçalıyorum
aynı senin benim duygularımı
parçalayıp yok ettiğin gibi
ben de sana acımıyorum
seni var ya seni
bu bedenden
söküp atıyorum
ve ben
gece olup
karanlıklar prensine
yüreğimi kurban ediyorum...
susuyorum zalim senin sustuğun gibi susuyorum....
artık hiç konuşmuyorum...
Kayıt Tarihi : 20.8.2008 00:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)