artık hiç kimsenin hiç kimsesi olmıyıcam
çünkü ben var etmeye çalıştıkça onlar yok ettiler kendilerini de beni de
ben yaşamak isterken yok ettiler yaşama sevincimi özgüvenimi, hayallerimi.,umutlarımı
ben olması için uğraştıkça yok ettiler tükettiler beni işte bu yüzden ben artık hiç kimsenin hiç kimsesi değilim artık🚬
çok güzel hayaller hayatlar düşlerdim
bende herkes gibi
ilk önce yaşama ilk başladığım zaman çocukluğumu aldılar elimden yaşımdan büyük dertleri acıları verdiler bu senin çocukluğun dediler ama hiç çocuk olmadım ki
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta