Mutlu olmak mümkündü ama
biz mutlu olmayı başaramadık.
Gülmek, sevmek basit konular.
Asıl zor olan beraber gülmekti.
Asıl zor olan beraber sevmekti.
Kolay olanı herkes yapar.
Biz zoru başaramadık.
Bilmeden yargıladık.
Anlamadan konuştuk.
Dinlemeden ahkâm kestik.
Her fırsatta kılıç kuşandık.
Ön yargılarla uçuruma sürükledik.
Gitgide batıyorduk bataklıkta.
Bir nefes tutunmuştuk hayata.
Kurumuş otlar gibiydi insanlar.
Tüm haykırışlar aslında ıskarta.
Kabuk tutmaya yüz tutmuştu yaralar
kabuk tutmadan kanıyor durmadan.
Merhem olmak varken yaraya
hançer saplamak da ne heyhat?
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 20:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
22 ŞUBAT 2018 PERŞEMBE

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!