Artık Hem Mesut Hem Melek/sizim Ben

Günler geçiyor
Ben mıhlanmışım olduğum yere
Saniye saniye yürüyorum o günlerde

Dünya dönüyor
Ama ben duruyorum
Ne çare emanet edilenlerden kopamıyorum

Gözlerime yüreğime sesime
Kanın hücum ettiği ilk gün
Nasıl da efkarlıydı hava
Meğer dışarısının ayazı güneş yakıcısıymış
Yaşayacaklarımın yanında

Ocak zemherisi sinsice sol yanıma dolandı
Havadaki buz kokusu
Mesut günlerin bittiğinin habercisi oldu

Her yer bembeyaz
Beni hedef almış zifiri
Hâlâ kulağımda Mesut'luğumun terkediş sesi

Kim çağırdı da gittin
Çok mu güzel cennet bahçelerin
Ya benim yüreğimin parkları sensiz ne eylesin
Bak hergün sana uzanır sesim
Ama duymazsın
Bilirim gelip yüzüme dokunamazsın

Bir Mesut'suzluğa katlanamazken bu beden
Melek'ine de hasret kalacağını nerden bilirdi
Küçücük ve masumdu avucumda
Başka ne isim verilebilirdi
Melekleri kıskandıracağımı düşünemedim ki
Aldılar benden eşsiz güzelimi
Bir tekti
Melek'siz kaldım şimdi

Sizsiz bir dünya evet dönüyor burnumun ucunda
Ya ben nerelerdeyim bilir misiniz
Beni duyar sezer misiniz
Arada rüyalarıma gelir misiniz
Ancak orda hem Mesut hem Melek'imleyim
Ve ben sizinle doğmuştum
Sizinle duruldu hercailiğim
Şimdi yaşayan ama bomboş bir derbederim

Mesut'um Melek'im sana emanet
Benim yerime de tut ellerinden
Yalan dünya sizinle gerçekken
İçinde ben yalan oldum
Şimdi an be an sizinle dolu
Melek'imin melekleriyle huzurluyum

Gittiniz her yanım sürekli kanıyor
Kırık kolum kanadım
Ayakta durmaya çalışıyorum
Her soluğumda varsınız
Sadece böyle yaşamayı öğreniyorum...

(12 09 2007)