Artık güvenmek yok
Yaşadığım ihanet çok
Bir gün olsun gülmedim
Bu yüzden sevgiyi değil, nefreti seçtim
Güvenmek yok kimseye
Gülmek yok herkese
Değeri olana verilir değer
Çok geç oldu ama anladım
Yüreğimdeki kin bitmez
Sana olan nefretim
Sana olan o sinirlerim
Senin bana yaptığın ihanetlerin var
Soğudum artık
Eskisi gibi değilim
Hani o çok gülen çocuk var ya
Öldü artık, mezarda yatmakta
Sen hiç gülmedin ki
Hayatımda hiç olmadın sanki
Şimdi gelsen ne fark eder
Ha varlığın ha yokluğun, koymaz bana
Güvenimi yitirdim
Buna beni, sen mecbur ettin
Kırılmaz dediğim umutlarımı kırdın
Yaşanacak hiç bir şey bırakmadın
Nefretin sahtesi yoktur
Ama sevgiler dönektir
Bir anda hayatına girip
Ummadığın anda bırakıverir
Sana da bir şey diyemem
Sonuçta bu yolun yolcususun
Ama bil ki artık sevmem
Sen, benim için nefretten öte değilsin
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 12:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Toz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/09/artik-guvenmek-yok.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!