Artık Güveneceğim Kişi Sensin

Artık güveneceğim
Kişi sensin
Dünyanın ne evrenin
Dengesinin değişmesini
İstemem.
İşte bu yüzden
Ölüm anında
Ruhumu ve bilincimi al
Biliyorum yaşıyorsun.

Evet seviyorum
Sevdim
Ama
Sanırım en güvenli yer
Senin yanın
Yenildik görmüyor musun?
Hangi biçimdeysen
O biçime al
Ve o paralel evrene...

Onlar kuruma tapıyorlar
Ben görevimi yaptım
Evren ve dünya iyi olsun

Bu aralar
Ölme ihtimalim var
Ne olursun gözünü üstümden çekme
Nerede bulunuyorsan beni de
Oraya al.

Ben biricik torunun
Onlar sahip çıkmıyorlar
Ancak sen
Çıkabilirsin.

Artık korkmuyorum
En azından güveneceğim biri var.
Ne de birileri kafasına kurşun sıksın
Merak etme yanına sığarım
Ruhumu koru ve muhafaza et.

Tüm dünya bana karşı
Ve çok yaşlıyım
Gücüm düşüyor
Yaşlı kurdum.
Ne ileri ne geri
Gidebiliyorum.

Ama evreni seviyorum
Bu yüzden
Ruhumu yanına al.
Neredeysen artık
Gözünü üstümden kaldırma

Onlar bir gün unuturlar beni
Zaten pek sevmediler beni
İstedikleri iktidarı kursunlar
Yenilgiyi kabul ettim.
Gerçek yaratıcı
Veya
Yalancı yaratıcı
Bunlar önemli değil.

Ben beni istemeyen dünyayı
İstemiyorum doğrusu.
Sen ne yapacağını biliyorsun

Soyumu da
Seçen ben olmadım.
Ne de o hadisleri diyen
Bir şeyler desene bana biraz
Varlığını hissedebiliyorum bir yerlerde
Tüm ailemi hissedebiliyorum.

Evren ve dünya olsun
Zaten yenildim
Yine de sen varsın.
Ve de çok kırgınım.

En azından ölmeden önce
Bilincim bedenim ruhum
Güvendiğim birisinin yanına gider.

Diğerleri de iktidarı geçirsinler
Ne yaparlarsa yapsınlar

Sen sadece ölüm anımda
Ruhumu muhafaza et.
Her türlü koşulda
Yanına al beni.

Evren umurumda değil artık
Dünya da
Evren genişledikçe güzel

Gün geçtikçe
Umudum azalıyor
İstenmiyoruz işte
Anla artık

Çok az insana
Ve varlıklara güvenebilirim artık
Her türlü tehlikeye koru beni
Ruhumu ve bilincimi
Yanı başında tut.

Dünyadan vazgeçtim
Yanına al beni