Artık Gitme Vakti Şiiri - Taner Muzoğlu

Akşam olunca bir güneş gibi batıp,
Bir daha doğmayacağım!

Tüm u/mutsuzlukları koyup cebime,
Yüreğinden uzaklaşacağım.

Artık kalmak diye bir ihtimal yok.
Sabırsızlıkla beklediğim hayalleri sildim çoktan.
O bakmaya kıyamadığım gözlerini,
Çoktan gömdüm kalbimin derinliklerine.
Artık gözlerime uykuyu haram kıldım.
Bir daha rüyalarıma giremeyesin diye...

Artık saklı tutacağım satırlarımı.
Kimselere okutmayacağım.
Bir tek ben bileyim kalp yanıklarımı.
Bir tek ben acıyayım halime...

Bir kez gururlu ol.
Ve arkana bakmadan git.
Kalbin ne olacak diye düşünme.

Oda öğrendi artık,
Bir hiç uğruna attığını.
Sözlerinin bir bıçak olup,
Tam merkezine battığını.

Her yanı yanık olan yüreğim,
Giderken en büyük hediyen olsun bana.
Bir kez daha nefret edeyim senden,
Yüreğimin her sızlayışında...

Kalbim söz verdi bana,
Gittiğinde seni bana hatırlatmayacak.
Hep mutluymuş gibi görünüp,
Ritmini hiç bozmadan atacak.

Fazla söze gerek yok,
Gitme vakti geldi...

Hadi kalbim!

Kapat gözlerini.

İçinden o'na kadar say.

Gözlerini açtığında,

''O'' burada olmayacak...