Artık Git Şiiri - Onur Bozdağ

Artık git...
O bütün ayrılığa teslim olmuşluğunla,
Ellerini ellerimden, gözlerini gözlerimden,
Ve boşvermişliğini sevgimden al git.
Ayrılığa esir et kendini
Ve beni...
Eğer bir gün sıkılırsan bu esaretten
Ya da korkarsan onun gücünden,
Beni hatırla...
İşte ben o zaman;
İkimizin de çok sevdiği,
Yürümeyi yeni öğrenen çocukların
Masum ve saf gözlerinde bir bakış,
İşte ben o zaman;
Çatlamış toprak üzerinde
Nasırlaşmış ellerini gökyüzüne doğru tutmuş
Ve olmayan bulutlardan yağmur isteyen
Bir köylünün içindeki umut,
İşte ben o zaman;
Sevdasını yüreğine gömmüş
Ve yaşamın gereksizliğine kendini inandırmış
Çirkinliklerden bıkmış,
İnsanların içindeki kötülüklerden korkmuş
Bütün güzellikleri, mutlulukları unutmuş
Ve bunları yaşamak isteyen
Fakat elinden hiç birşey gelmeyen,
Bir aşık olacağım...
Belki baktığında göremeyeceksin beni,
Belki de,
Hiç bakmayacaksın.
Ama ne olur beni,
Güzelliklerde hatırla
Ve eğer,
Olur da özlersen beni birgün,
Mutlaka buluşuruz aynı yerde.
Belki de,
Buluşamayız,
Bir Ömür Boyu...