Bir lokma ekmekti sevdan,
Bir yudum suydu tutkun.
Ve şimdi yoksun.
Aç kaldım,
Susuz kaldım.
Sen yoktun doyamadım.
Seni unutmaya kıyamadım.
Dört duvar arasında
Birbaşıma yapayalnızım
Oysa mavi bir
Dünya kurmuştum seninle.
Toz duman ettin
Kararttın kendi elinle
Sonrada beni
Vurdun yerden yere
Savurdun en ücra köşelere
Yokluğunada alıştırdın bak işte
Artık git gidebildiğin yere......
Kayıt Tarihi : 7.11.2007 19:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!