artık gelme....
çünkü kanserim...öleceğim...
çürüdü ciğerlerim bu aşkın nemli havasından, dumanından....
artık gelme...
çünkü sana kapanan kollarımı açtım ölümün soğukluğuna....
ve sararıp solmuş tenimde esiyorken hazan yeli;
koparıyorken senden kalan son yaprağı...
artık gelme...
bilki toprağimda yeşeren gül değil dikendir...
ve açılan bir yelkendir ecel
sensizlik limanından usul usul kaybolan bu teknede....
artık gelme....
çünkü...
Kayıt Tarihi : 17.2.2009 11:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!