Artık Gelme! Şiiri - Mehmet Postallı

Gelme artık, kapıları kapattım
Senin yokluğuna alıştım gayri
Çileyle dost oldum, acıyla yattım
Dertleri, dert ile bölüştüm gayri

Evimin önünde kurtlar uludu
Pas bağladı, kapıların kilidi
Ciğerlerim hep ihanet soludu
Gerçek kimliğinle tanıştım gayri

Suni çiçeklerde bulunmaz koku
Git de, insanlığın dersini oku
Sineme batırdın zehirli oku
Zehirli oklarla barıştım gayri

Kırıldı telleri çalmıyor sazım
Sevda yollarından kesildi izim
Bir daha gelmene, kalmadı lüzum
Kara topraklara karıştım gayri