Dünya. dünya kocaman bir yalan.
Hele bu şehir yokmu yalandan daha yalan!
İnsanlarını anlatmaya gerek bile yok,
İnsanlar yalanı herşeyden çok seven kocaman bir yalan...
Çok büyük bir şehir bu şehir.
Uzaktan bakılınca karton ev gibi duruyor evleri,
İnsanlar cin ali kadar ufak,
Karınca gibi kalabalık sokakları ve caddeleri,
Arabaları bir oyuncak gibi duruyor çocuğun elinde...
Karışmam kalabalığa,
Karton evlerine giripte oturmam bile,
Arabalarına bile güvenmem,
İnsanlarına itimat etmem.
Bir başıma kalır bir başıma yaşarım bir başıma doğduğum gibi.
Bir başıma kendime ait bir şehir kurarım şiirlerimde,
Anlatamam nede olsa kaderimin pusmuşluğunu,
Yalnızlığım aslanlığını söyleyemem kimselere,
Kalabalık duygularımın fırtınasını dile getiremem.
Seni ne kadar çok sevdiğimi sorma bir daha,
Bunu ne sana nede başkasına asla söylemem...
Kimin olursa olsun artık bu şehir,
Ben bu şehirden seni sildim yaa
Artık hiçbirşeyi kendime dert eylemem,
Çağırma beni düşlerine ne olursun
Artık gelemem
Artık gelemem...!
Onur ŞevikKayıt Tarihi : 28.6.2008 12:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!