(Fasl-ı Muhabbet şiiri)
Bu altı şubatta deprem olmuştu
Artçı sarsıntılar yorulsun da gel.
O dehşeti gören beniz solmuştu
Canların hesabı sorulsun da gel.
O şiddetli deprem yıktı her yanı
Enkaz yuttu orda binlerce canı
Sağ kurtulanlar terk, etti vatanı
Açılan yaralar sarılsın da gel.
Kurtulup mecburen yurdundan gittin
Ayrıldın acıyı öteye ittin
Eve hasret kaldın eriyip bittin
Şehir ve köy biraz, durulsun da gel.
Yıkılmış evlere enkaz deniyor
Rabbim sabrımızı böyle deniyor
Barınma yerleri bak döşeniyor
Kalıcı konutlar kurulsun da gel.
Viran oldu bahçe açmadı güller
Güller açmayınca sustu bülbüller
Dehşet ve korkuyla lâl oldu diller
Suskun olan diller, dirilsin de gel.
Evsiz barksız kaldın gittin haklısın
Ayrısın vatandan ağlamaklısın
Unutma ki gönüllerde saklısın
Artık bir karara varılsın da gel.
Behlül ne demeli, Allah’tan geldi
Deprem artçı derken sonrası seldi
Yaşanan acılar bağırlar deldi
Yaralara merhem sürülsün de gel.
İhmalin hesabı görülsün de gel.
07.05.2023
Kayıt Tarihi : 12.5.2023 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!