Artık geç oluyor
Al beni; yüreğim sensizliği kaldıramaz.
Kaybolan ömrün tortusunda, zaman ayılamaz.
Dolmasın iç dünyama, mutsuzluğun yağmurları,
Boğulmasın huzura açan gün, ruhumda.
Sokulsana sevdiğim, tenimin çok ihtiyacı var buna.
Yalnızlığı kovsan yanımdan, çöksen otursan,
Gözlerinle konuşsan, dilinin söyleyemediklerini,
Anlardım ben bakışlarından, yüreğinin sözlerini.
Sende seviyorsun bak ellerin titriyor, ağzın sus pus.
Gözlerin kaçamak sokak olmuş, geceye saklanan
Kim bilir zihninde kurduğun, sevda zamanlarında,
Kaç defa yaşamak istedin, doyasıya bir tanem.
Hayat bu vermiyor, çaresiz kalıyorsun hep.
Teninde gölgeler oynuyor, gecenin kollarında.
Kayıyorsun bir zaman, ömrün buzullarından,
En sona geldiğinde, artık çok geç oluyor.
Oktay ÇEKAL
12.12.2014-20.33
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 16:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!