Bunca çektiklerim eziyet niye
Sensiz Gülden zorda artık duysana
Engellerim dolu meziyet diye
Sensiz Gülden korda artık duysana
Neler çektim bir gün dahi sormadın
Eziyete girip canın yormadın
Onca seslendim de bir kez duymadın
Sensiz Gülden harda artık duysana
Yeniden doğmuştu ruhum seninle
Baharlar taşıdı gönlüm şeninle
Yeniden can buldu beden teninle
Sensiz Gülden karda artık duysana
Öyle haldeyim ki gücüm kalmadı
Çabalarım boşa sonuç olmadı
Esir etti gurbet beni salmadı
Sensiz Gülden darda artık duysana
Kapandım burada mahkûmdan beter
Özlemler birikir çektiğim yeter
Gözlerimde yalnız acı ve keder
Sensiz Gülden zarda artık duysana
Yüreğim dili isimli kitabımdan şiirim
Gülden TaşKayıt Tarihi : 20.11.2012 09:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğim dili isimli kitabımdan şiirim
![Gülden Taş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/20/artik-duysana.jpg)
keşke çocuk kalsaydık kalbimiz yerine dizimiz kanasaydı
keşke sol yanımız yerine acıyan sızlayan dizimiz olsaydı
ne vardı gözyaşlarımız mutluluk için aksaydı keder yerine
seven insan kendi leylasının mecnununun omzuna yakışırdı
TÜM YORUMLAR (68)