Karanlıkların her noktası sen,
Dokunmaya kalkınca kaçan,
Duymaya çalıştıkça sağır eden.
Sanki her gece üstüme çöken, karanlığım...
Geçen her saniye sen,
Bir türlü durmayan,
Telafisi olmayan,
Git gide uzaklaşan, benden...
Tüm rüyalarım sen,
Her gece yanına çağıran,
Ama hiç ulaşılmayan,
Uykularımı çalan, senli düşler...
Tüm anlamlar sen,
Güneş, ay, hatta yıldızlar.
Sonunu bulamadığım,
Evrene sığmayan, büyük aşk...
Sensiz kalmış bir ben,
Uykusuz, bunalan,
Çaresiz, saklanan,
Bitik bir adam...
ARTIK DÖN.
KültiginKayıt Tarihi : 13.5.2014 13:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kültigin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/13/artik-don-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!