Artık Çok Geç Şiiri - Yağmur Damlası

Artık çok geç kaldık sevgilim
Sabahları aynı yataktan uyanmak
Geceleri aynı yastığa baş koymak
Yahut bir bardak suyu birlikte içmek gibi ne bileyim
Yıllardır ayrı şehrin sabahlarında uyanıyoruz
Senin ve benim yıldızlarımız ayrı ayrı göklerde
Bizim olmayan çocuklarımızın üzerlerini örtüyoruz
Bizim olmayan sevdalar yüreklerimizde
Zaman bir nehrin azgın suları gibi
Ne varsa katıp önüne sürdü götürdü uzaklara
Dünya o eski dünyamız değil sanki
Tesadüf etmek yok artık sokaklarımızda sana ve bana
Oysa ne zaman çıksam sokağa
Ya sana rastlardım yada bir seni tanıyana
Onları da bulamazsam birlikte oturduğumuz parka
Yada adını kazıdığım ıhlamur ağacına
Biraz sitem kar biraz kırılganda olsa
Bir gün çıkıp geleceğini anlattım yıllarca
Kör kuyuya delinin birinin attığı bir taş gibi işte
Kendim sordum kendim söyledim inandım bu yalana bir de