ben uzaklara gitmeyi yoksun diye kafaya taktım
oysa ne güzel dünya kurmayı hedeflemiştim
içinde ben içinde sen ne güzel dünya kurmuştum
gözlerimizi kapatacaktık kalbimizin sesini duyacaktık
oysa ki geceleri üzüntü sarar aşıkların yüreğini derler
hal bu ki bitmez gecede ruhumuz yeniden yüreğimizi sarar
gözlerimizi kapatınca yıldızlar birden kaybolacaktı
gözlerimiz parlayacaktı yıldızların yerine doğacaktı
duvar konuşmuyor yastık konuşmuyor yanımda sen yoksun
duvara çizdim resmini yastığa da göz yaşlarımı döktüm
evimin içi parfüm kokmuyor yokluğunun özlemi kokuyor
gözlerim evinin penceresinde gelirsin diye yolunu gözlüyor
durdurmaya çalıştım gözyaşlarımı tutamadım
özlemin git gide şiddetleniyor ruhumda
yalnızlıklar köşelerinde sessizce bekliyorum
sesimin sedasını duy gel yine sol yanıma
Kayıt Tarihi : 24.12.2021 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilmez artık bu yollar özlemlerin izleri kalırmış diğe biliyordum ağlarsam bile sessimi duyan olmuyor şu öğrendim hayatımdan sevdiğinin olmamazsı ne çok zor muş
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!