Artık Çok Geç Şiiri - Serhan Keserlioğlu

Çamurlu misketlerimi özledim anne.
Meyan köklerimi.
Gazoz kapaklarımı.
Kibrit kutularından bozma,
Oyun kartlarımı özledim.
Akşam saklambaçlarını,
Babamın eve dönüşlerini,
Beni eve çağıran sesini birde.
Düşüp dizimi kanatmalarımı özledim.
Her yaraya tek pansuman,
Senin öpücüğündü.
Öpücüğünde ki o sihri özledim anne.
Ne kadar üzülsem de,
Ne kadar acısam da,
Ne kadar ağlasam da,
Sabah uyanınca,
Hepsinin geçmiş olmasını özledim.
Radyodan şarkılar tutmayı,
Yoldan geçen arabaları saymayı,
Her akşam eve koşmayı özledim.
Arkadaşlarımı özledim birde anne.
Patlayan toplarımızı,
Patlamayan sakızlarımızı,
Maç yaptığımız arsamızı.
Ya ben hiç çocuk olmadım,
Hepsi bir rüyaydı.
Ya da çok erken büyüdüm,
Hepsi ellerimden kaydı.