Nerden haberim olacaktı benim,
gülden, bahardan...
Kendisinden başka canlı olduğunu bilmeden,
yaşarken köhne dünyamda...
Bu yetmezmiş gibi hiçbir yeşilliğin barınmasına izin bile vermeden,
kurumuş çöllerin kumları ile kaplı bir yürek taşıyorum göğsümde...
İşte, nice yağmurların bile söndüremediği,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
