Artık çocuklar gelmiyor anne

artık çocuklar gelmiyor anne
salıncaklar artık deliyi oynuyorlar
kaykaylar boş zifiri karanlıkta
ağaçlar üzgün ve öfkeli anne
artik çocuklar gelmiyor anne

sokaklar dilsiz kör olmuş anne
korkuyorlar kocaman insanlar yaşamaktan
çocuk artık çocuk olmaktan çıkmış anne
bir ekmeğin sıcaklığına hasret kalmis anne
artik cocuklar gelmiyor anne

yağmurun çişelemesi karışır tuzlu göz yaşlarıma
ve toprağa karışır öfkelenen göz yaşlarım
artık kırlarda koşan çocuk kalmadı anne
artık çocuklar gelmiyor anne

sahte gülmekten korkuyorum anne
süslü kelimeler canımı acıtıyor anne
baharları özlüyorum artık anne
artık çocuklar gelmiyor anne
artık çocuklar gelmiyor anne