Artık çekemiyorum Şiiri - İbrahim Etem E ...

Canıma yetirdiniz yaşamayı hayatı,
Çektiğim yetmedi mi artık çekemiyorum.
Ne huzur bıraktınız ne de ağzımda tadı;
Yüreğime hapsettim yaş ta dökemiyorum.

Sanki birlik kurdunuz dost akraba ağyardan,
Mezar kazıyorsunuz uçurumlardan yardan.
Yerleri titreten ben çaresizim naçardan;
Felek de kanca taktı kolun bükemiyorum.

Gönül evim yıktınız sefil baykuş dadandı,
Gamzeli gülüşlerim ızdıraba boyandı.
Parçalandı yüreğim dilim dil im doğrandı
Yırtık büyük yama az biçip dikemiyorum.

Ne baskıya gelirim ne sitem ne minnete,
Boyun eğmem beşere yönüm Vahdaniyete.
Karışmam dedi kodu iftiraya gıybete;
Nifak tohumlarını serpip ekemiyorum.

Etem-iyim suçum ne sizce insan olmak mı?
Kapkara dünyanızda temiz berrak kalmak mı?
Yağdanlık olamam ben beni böyle bulmak mı?
Dik durmak hasletimdir yere çökemiyorum.

17.08.2013.ANKARA.