Yapma etme derdin de,
Hep yapardım ya anne,
Artık gerek kalmadı,
Ben büyüdüm be anne.
Üstüm açıldığında,
Hep örtüyordun ya anne,
Artık üşümüyorum.
Havalar sıcak anne.
Aynaya baktığım da,
Ben seni görüyorum,
Artık bende yavrumun,
Üstünü örtüyorum.
Şimdiden başlamışım,
Yapma etme demeye.
Artık sira bende ya,
Yavrumu seviyorum.
Senden aldım sevgiyi,
Şefkatı,merhameti.
Artık geride kaldı,
Seninle muhabbetim.
17 mart 2007 Saat:15:47
Bağcılar/ İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çoöuğumla ne yaparsam sanki annemle yaşiyorum. Özlemden kaynaklanan bir duyguyla yazdım
çocuklarda bir an önce büyümeyi bekler
oysa anneler çocukları ne kadar büyüsede
hep çocuk kalmalarını ister ama çocuklar bunu bilmez
tebrikler şiire
Demiştim ki;
Büyüdün mü sanmıyorum..Çocuklar yaş 40'a merdiven dayasa bile annelerin gözünde hep çocuktur..
Sevgilerim güzel yüreğine..
Hep yapardım ya anne,
Artık gerek kalmadı,
Ben büyüdüm be anne.
...insan ne kadar büyürse büyüsün annesinin yanında hep bebekleşmek ister...Mehmet Karlı
TÜM YORUMLAR (9)