Artık Biliyorum ''Anne''

Bir gün gidip de dönmemek yapraklarını açarsa
Daha mart pencereme düşmeden
Biliyorum ki
Bana bir tek sen ağlarsın anne
gerçekten ve yürekten
Oysa ki
ne çok sevenim vardı
Ben ölmeden Sevda garın da
Ve ne çok dost dediklerim vardı
yiyince nasihatlerini eksiltmeyen
Yemeyince küsüp giden
Olmayınca muhataplığı biten
Ne çok nağmeler vardı
Ah bir zamanlar..
Hani şimdi nerdeler anne
Güz yaprakları açarken yalnızlıklara
Kim bilir Şimdi yine
Hangi yalanın peşindeler..
Artık biliyorum anne
Taşa değil toprağa düşen yağmurla renkler yaşarmış ebedi...