Bugün fanilerinin beslenme saatine, kör demedim
ve kafama tüküren gökyüzünü hiç terslemedim, artık
beni seviyor musun tanrım?
İhtiyar bir dede gibi oturdum kapısında ruhumun
bugün de ölmedim ve doğumgünüm gelmedi…
imtihandır diyebildim fakat bugün
sövmedim
artık beni seviyor musun tanrım?
Esasında bahar imtiyazlı bir mevsim mi,
tüm aynalar sahibini mi gösterir?
Alfabedeki her harfle “mutluluk” yazılabilir mi?
Söyle lütfen!
Gerçek kime yalan gelir?
Yalan söylemek nasıl bir duygu tanrım?
Yüzüm göğe yakın bunu sorarken…
Benim diğerlerimden bir farkım var ama
sanırım ben, yalnızca kendimi kandırırım.
Mehmet GezerKayıt Tarihi : 9.3.2011 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!