Mahşere bir ezel kattım hayata vurgun,
Yangınların tam ortasında yalnız bir mazlum,
Sefahatime yol açtım kaderiyle yorgun,
Kelamımı boşa sattım yaptıklarımla, artık ben yokum..
Bir masum çocuk gibi gözlerim, artık sana solgun,
Attığım her adım eşikten öteye, sanki ölüme mahkum,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta