Taş kalplinin teki oldum çıktım sonunda
İstiyorum aksın gözlerimden yaşlar aksın yanaklarıma
Gel gör ki yok gelmiyor işte!
Yaşadığım tutku dolu bir sevda'nın mirası oldu bu bana
Bir yanda en çok ağladığım zaman onunla,
Diğer tarafta kupkuru gözler onsuz...
Evet hatırlıyorum mutluluktan ağlamıştım bir kez, nasıl bir heyecandı o an unutmak imkansız tıpkı güzel hatıraları unutamadığım gibi!
Koskoca sene geçti aradan;
Ben ise artık güçlüyüm kimilerine göre,
tam istenildiği gibi!
Diyorlar erkek adam ağlamaz diye, oysa her kul ağlamıştır dünya'ya gelirken...
Kavuşmak ne zamana bilinmez ama ben özledim rahatlamayı mutsuzluktan yada sevinçten
Ne olursun rabbim şu kurumuş gözlere hayat ver, tekrar canlanıp aksın sular yüzümden aşağı, o tuzlu tadı tadayım dudaklarımda...
Kayıt Tarihi : 21.4.2003 03:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!