Soytarı yüreğim çıkmazlarda ve,
Sen uzaklarda.
Her elimi uzatmam yetmez oldu bu kalbe.
Sevgi ağır gelir oldu bu bedene.
ÖLümün bile nefesi ensemde gezinmekte.
Hançer gibi hasret yüreğime saplanıp gizlenmekte.
Öyle yorgunum ki düşüncelerimde,
el atsalar kopmazlar yerinden.
Bir ses,bir ışık içime süzülmek istemekte.
Karanlık ve hayattan kopmuş düşünceler
İzin vermez inan ki.
Solgun yüzlerde bahar arar oldum,
Alacakaranlıklar düşüncelerimde pusuda yatmakta.
Hasret duvarları gitgide kalınlaşmakta,
El uzatırım da sesin el vermez oldu.
Bu dünyanın neresine çivi çaksam tutmaz artık,
Gönlüm sarhoş,sevgiden anlamaz artık.
Gelen el uzatsa bu kalp sevmez artık,
El uzatsamda sen gelmez oldun artık.
Kayıt Tarihi : 8.8.2007 00:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!