artık bu dünyaya bir şeyler verme zamanı geldi
Ve sadece ölümsüz aşklarda sevgi öğrenildi
Koşarsın yollarda,dağlara çıkarsın garipçe
Üzgün yüzünde açmaz çiçek,git yeni günlere
Bitirme ne geçen zamanı,ne kendini
Baki olan hayatta söylesene ne ki...
Bir umudun peşinden sessizce gidiyoruz
Yrgun bedenimizi yoksul şehirlere uğurluyoruz
Ne bugünün geçişi ne de hüzün günleri
Bizi bitiren sadece beynimizin düşünceleri
Kayıt Tarihi : 12.6.2007 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Saylak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/12/artik-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!